Yoksullar

"Yoksullar, kaprisli olurlar; tabiat böyle istiyor. Yoksul adam kuşkuludur. Dünyayı bile kendine has bir şekilde görür; her yolcuya göz ucuyla bakar; etrafına endişeli bakışlar dolaştırır ve hep kendisinden bahsedildiği, acıklı dış görünüşünün eleştirildiği zannıyla her söze kulak kabartır ve herkes bilir ki yoksul adam bir paçavradan beterdir."
Dünyaca ünlü Rus yazarlardan Dostoyevski "Yoksullar" adlı eserinde yoksul insanlarla ilgili fikirlerini roman kahramanlarının birinin ağzından bu şekilde dile getiriyor. Kurgusu tamamen sefalet hayatı yaşayan ve uzaktan akraba olan iki kişinin mektuplaşması şeklinde olan eser; zaman zaman bir parça kuru ekmeğe ihtiyaç duyan bu insanların hayatını bütün çıplaklığıyla yansıtıyor.
Eser kahramanlarından bir memur olan Makar Diyevuşkin'in hayatı zaman zaman yazarın hayatıyla örtüşüyor. Pansiyon gibi izbe bir yerde yaşayan ve oradaki insanların da hayatlarından çarpıcı sahneler sunan Makar Diyevuşkin'in kendisi de, mektuplaştığı akrabası Varvara da bu insanlar gibi sefalet içindedir ve çabaladıkça herşey daha da kötüye gitmektedir.
Mektuplarda kişilerin üslup farkının da çarpıcı bir şekilde gösterildiği bir eser, Dostoyevski'nin konunun yanısıra üslupta da kahramanlarını çok iyi yansıtmasıyla ayrı bir değer kazanıyor. Bu eseri okurken usta bir kalemle başarısız bir kalemin farkının da yazar tarafından büyük bir başarıyla yansıtıldığını göreceksiniz. Dostoyevski'nin kaleminden okunmaya değer bir eser.