Adın Perihan Olsun

“Denklerimizi kamyon kasasına yükledik, yaşlılar şoförün yanına, biz
de eşyaların olduğu kasaya bindik ve Dersim’e doğru yola çıktık. Epey
bir yol gittikten sonra, dokuz yıl önce insanların çığlık çığlığa bağırıp
geçmemek için direndiği, benim onları ikna edişim üzerine karşıya
geçmeyi kabul ettikleri asma köprüye vardık. O asma köprünün
yerine beton, sallanmayan bir köprü yapmışlardı ama yaşadıklarımı,
o günü bütün ayrıntılarıyla hatırladım oradan bu kez kamyonla
geçerken. Köprünün adı, ‘Singeç Köprüsü’ olmuş. (…) Geçtiğimiz
her yere sanki ilk kez görüyor gibi bakıyordum. Birkaç saatlik
yolculuğun sonunda, dokuz yıl önce temmuz ayı sonlarında ayrıldığım
topraklara yine bir temmuz ayının sonlarında varmıştım. Artık baba
ocağındaydım. Dilekçe vererek satışını durdurduğum babama ait
Peyik Köyü’ndeydik.”
Dersim katliamından hayatta kalanlardan Ane Hatun’un hikâyesi… Ane
Hatun, bir genç kız olarak sürgünlerde hayatta kalmaya çalışırken,
Ferhatan aşiretinin sürdürücüsü olmanın yükünü taşımış sırtında aynı
zamanda.
Ane Hatun, yaşadığı ağır mağduriyete sığmayan, güçlü bir kadın…
Küçücükken, “ellerine kına bile yakamadan” gelin olan, üç evlilik yapan
ve evliliklerinde de, devlet gücü karşısında da, hayatın her sahasında
da sağlam duran bir kadın.
Bu hüzünlü ve capcanlı kitap, Dersim kırımının yıllara yayılan etkilerini
ve “Dersimli olma”yı, kuvvetli, dik bir kadının hikâyesiyle kararak
anlatıyor... (168 Sayfa) www.turkkitap.de / Arka Kapak Yazisi.