Kitaptan Bir Bölüm: 
 
Gittim. Herkesin yapmayı içten içe isteyip de cesaret edemediği o şeyi yaptım. Altmış bir yıllık hayatımdan geriye kalan ne varsa bıraktım ve gittim. 
 
Bu gibi durumlarda akla gelen ilk yer, sakin bir sahil kasabasıdır. Ben öyle yapmadım, Anamur-Silifke yolu üzerinde, en yakın yerleşim yerine kilometrelerce uzakta, denize sıfır bir kayalığın üstüne kondurduğum bungalova yerleştim. 
 
Rahmetli pederden kalma bir araziydi bu, her bakımdan iyi denk düştü. Bungalovun denizi gören cephesini komple cam yaptırdım,  arka cephedeki pencereleri ise kapattırdım; içeriye bir yatak, camın kenarına bir koltuk, bir de minder koydurdum. Telefon yok, internet yok, radyo ve televizyon yok. 
 
Bundan böyle, küçük mutfağıyla, duş ve tuvaletiyle hepi topu yirmi bir metrekarelik bu evde yaşayacağım. 
 
Burayı aynı zamanda hayatımın son mekânı olarak planlamıştım. 
 
Gel gör ki, kendimi bildim bileli geçirdiğim tek huzurlu günün ve gecenin ertesinde, hem de sabahın köründe dehşet bir gümbürtüyle yatağımdan fırladım. 
 
Bungalov kayalıklardan denize yuvarlanıyor sandım ilkin. Fakat en küçük bir sarsıntı yoktu, yuvarlanan bungalov değildi en azından...