Keşke

Zerrin büyüdükçe, şort giyen kadının otobüste tekmelendiğini, saçı açık kadının suratına kezzap atıldığını, sırf dişi olduğu için kaçırılıp da vahşice ırzına geçildiğini öğrenecek ve daha bir korkarak yaşayacaktı. Neredeyse hiç arkadaşı yoktu Zerrin’in… Olanlar da sanaldı zaten. Şu facebook, instagram, whatsapp gibi sosyal paylaşım ağlarındaydı genellikle. Tüm haberleri oradan alıyor, oradan beğeniyor ve oradan beğeniliyordu. Böylesi ölümcül hastalıklarda ölüm anı gelmeden az evvel, yani ahiretin eşiğindeki hasta, bir anlığına iyileşir ve dünya gözüyle son kez, doya doya bakarmış şu yaşlı dünyaya. Gözleriyle ve hissettikleriyle helallik alırmış içtiği sudan, soluduğu havadan, yediği ekmekten… (192 Sayfa) www.turkkitap.de / Arka Kapak Yazisi.