Melankolik Aşk

Bazen öylesine seversin ki! Sen bile korkarsın kendinden Canın uyanmak istemez bu düşten Sanki bir anlık gaflete düşecek gibi gelir sevgin Oysa ki! Hayallerinde ki yokluk duygusunun bastırılışıdır Bazen öylesine özlersin ki! Hasret kelimesini bile duyamazsın O şimdi burada diyemezsin, vardır belki de Ama nasıl göstereceksin yüreğinin en kara beneğinde Bazen der kalp hep bazen. Bir umut besler, bitmek bilmeyen Her şeye ümitle bakar yürek. Kalbini yorsa da dayanmak gerek Koşa koşa gidersin olunca erek Ne kadar bekletir bilinmez felek Unutma boşa gitmez verilen emek. Hıçkırıkların nefesinde hapsolmasıyla başlar Gerçek aşk İşte oradaki sensin ey AŞK!.. (120 Sayfa) Arka Kapak Yazisi.