Safahat

Ben böyle bakıp durmayacaktım, dili bağlı, İslâm'ı uyandırmak için haykıracaktım.
Gür hisli, gür imanlı beyinler coşar ancak, Ben zâten uzunboylu düşünmekten uzaktım!
Haykır! Kime, lâkin?
Hani sahipleri yurdun?
Ellerdi yatanlar, sağa baktım, sola baktım; Feryadımı artık boğarak, na'şını, tuttum, Bin parça edip şi'rime gömdüm de bıraktım.
Seller gibi vâdîyi enînim saracakken, Hiç çağlamadan, gizli inen yaş gibi aktım.
Yoktur elemimden şu sağır kubbede bir iz; İnler "Safahâfımdaki hüsran bile sessiz!..
(542 Sayfa)
www.turkkitabevi.org