Yasemin'ler Ölmesin (2 Kitap) Gerçek Yaşanmış Hayat Hikayeleri

Hayat Yarım Bırakıyor!.. Her genç kız gibi, Yasemin'in de hayalleri vardı!.. Hayata dört elle sarılıp, birşeyleri başarmak arzusundaydı. 
Beyaz gelinlik yerine O'nu "beyaz ölüm" bekliyordu!.. 


Yasemin'e, ne oldu? 

Bir solukta okuyacağınız ibret dolu bir kitap!.. 
2 Kitap şimdi yüzde 50 indirimli!.. 19,80 Euro yerine sadece 9,90 Euro!.. Mutlaka Okuyun!.. 

Hayat, hepimize, her fırsatta yeni bir şeyler öğretiyor!.. Bu kitapların mesajı da herkes için ibretlik!..


SETİMİZDEKİ ESERLER:

1)Yasemin'in Çığlığı - Ben Bir Eroinmanım :

"BEN BİR EROİNMANIM!" 
Bu başlık aslında herşeyi anlatıyor. Gerçek yaşamdan alınmış, Almanya'da yaşanmış bir öyküyü Tahir Hacıkadiroğlu'nun akıcı üslubuyla okuyacaksınız...
Yazar, bu kez Frankfurt'ta "Beyaz zehir" dediğimiz eroine alışmış ve çocuk yaşta büyük acıları gögüslemiş bir genç kızın hikayesini anlatıyor. Hiç bir çocuk, annesinden suçlu doğmuyor. 
Hiç bir çocuk hırsız da doğmuyor. Hiç bir çocuk eroinman olarak dünyaya gelmiyor. 
Ama, doğumdan sonra ki yıllar, bilhassa gençlik yılları, pek çok kötülüğü beraberinde getiriyor. Allah göstermesin, hangimiz gözümüz kadar koruduğumuz, sevdiğimiz evladımızın "beyaz zehir" dediğimiz eroin veya diğer uyuşturuculara alışmasına göz yumabilir? 
Böyle birşeyi kabul etmek mümkün mü?.. 
Tabii ki değil!..
Işte bu kitapta, yazar Tahir Hacikadiroğlu, bir ana-baba evladı olan Yasemin'in hikayesini anlatıyor.
Yasemin, bir eroinman!.. O, bir uyuşturucu bağımlısı...  
Her genç kız gibi, Yasemin'in de hayalleri vardı!.. Hayata dört elle sarılıp, birşeyleri başarmak arzusundaydı. 
Beyaz gelinlik yerine O'nu "beyaz ölüm" bekliyordu!.. 
Yasemin'e, ne oldu? Bir solukta okuyacağınız ibret dolu bir kitap!.. (6.Baski)

2) Herkes Kendi Acısını Yaşıyor :

Gül, Almanya'nın bir cezaevi'nde 17 ay boyunca hayatının en acı günlerini yaşadı.
Almanya'da bir cezaevi ve o cezaevinin buz gibi soğuk, rutubetli hücresinde tam 17 ay!.. Gül'ün acılar yumağı; herşeye hasret, herşey'den mahrum geçen günlerin oluşturduğu bir yumak... 


Gül diyor ki:  

"Hep merak edilir, dört duvar arasında günler, aylar, yıllar nasıl geçer diye!.. Kolay gecmiyor! Bütün benliginde iz bırakarak, silindir gibi ezip geciyor!..  

Yüreğinizde hep bir umut ile yaşıyorsunuz!...

Bazen çoşan, bazen sönen bir umut!.. Ama yine de bir iğne deliği kadar ışık arıyorsunuz geleceğinizle ilgili!.. Kah buluyorsunuz, kah kaybediyorsunuz!.. İçimden geldiği gibi yazdım; umarım dört duvar arasındaki günleri, ayları sizlere aktarabilmişimdir!.."