Acının İki Yüzü

Türkiye’de otuz beş yıldır süren çatışmalarda evladını yitirmiş 
Kürt ve Türk aileleri ziyaret edip insanları acının ve umudun ortak 
dilinde buluşturmaya çabalayan, bu deneyim sayesinde hem kendi 
önyargılarından sıyrılma cesaretini gösteren hem de insanları önyargı 
duvarlarını aşmaya davet eden bir fotoğrafçı Kamran Erkaçmaz. 
Tarsus’tan, bir aile hikâyesinden başlayıp yola koyulan Erkaçmaz’ın 
güzergâhı Mardin, Şırnak ve Hakkâri’ye, oradan Karadeniz’e, 
İç Anadolu’ya, Ege’ye uzanıyor. Gücünü barış umudundan alan uzun ve 
zorlu bir yolculuktan geriye kalanların bir kaydı niteliğinde 
Acının İki Yüzü. Erkaçmaz, asker ailelerinin de, evladı dağa çıkmış 
ana babaların da gözlerinde aynı duyguları okuyor, iki acı arasında 
bir köprü kuruyor. Acının İki Yüzü, samimi, hemdert olmayı yürekten 
isteyen bir fotoğrafçının barış çağrısı… 
“Önyargıların en büyük düşmanımız olduğunu bu yolculuğumda 
defalarca yaşayarak, kendimle yüzleşerek öğrendim. Evlat acısının 
her dilde, her coğrafyada karşılığını gördüm, duydum, hissettim. 
Geride kalmış, artık gerçekleşemeyecek birçok hayali dinledim. 
Bu proje sadece benim projem değil. Bu proje, benimle görüşen 
ailelerin, otel paramı ödeyen gazilerin, evinde beni en iyi şekilde 
ağırlayan dostların, otostop çekerken beni yolda araçlarına alan 
insanların, Trabzonlu Fahrettin Ağabey’in, birçok farklı 
ilde beni misafir edenlerin, üniversite öğrencilerinin ve isimsiz birçok 
insanın... Kısacası bu proje ülke insanımın projesidir.” (224 Sayfa) www.turkkitap.de / Arka Kapak Yazisi.