Içime Gir Ama Sigarani Söndürme

Birden fermuarını çözdü, pantolonunu aşağıya indirdi. Sonra da külodunu çıkarttı. Beni nasıl aşağılayacağını biliyordu, ama öfkesini kontrol edemiyordu da:
'Hadi gel, gir içime, hadi hakkındır, beni evine aldın ya, beni o soğuk sokaklardan getirdin ya buraya, gir içime hadi...' diye bağırmaya başladı...
Karanlık yeriminin bu kadar zorlanması öfkeden deliye döndürmüştü beni.
Ona tam, 'yeter artık, yeter, bitir bu oyunu' diye bağırırken, cinsel organın çevresinde, kasıklarında, karnının altında derin sigara yanıklarını farkettim.
İşte o an öfkem gülünç geldi bana, gülünç ve acınası...
O ise adeta acıyla kıvranarak ve soluk soluğa, kendiyle konuşmaya devam ediyordu. 'Gir içime, ama sigara söndürme oramda, duyarlı yazarsın ya içime gir, hadi...' Yıllardır biriktirdikleri dökülüyordu ağzından. Sesi kesildi öylece kalakaldı bir süre...
Yavaşça koluna girdim.
Yatağına kadar götürdüm. Hatırladığı her şey onu bitkin düşürmüştü. Pijamasını giydirdim. Üzerini örttüm, gözyaşlarını sildim... 'Hadi içime gir, içime girmiyorsan, gömleklerini ütülerim, bulaşıkları yıkarım istersen, ' diyen dudaklarını susturdum.
Yüzünü hiçbir zaman unutmamak için ona bütün benliğimle, ruhumla baktım. Sevdiğim kadınlara verdiğim bütün o 'az zarar'lar onun yüzünde kaskatı, tesellisi imkansız bir acıya, acının gerçek, sahici imgesine dönüşmüştü. Eğildim ve o acıyla öptüm, dudaklarım parçalansın, bu acı beni ne yapacaksa yapsın ve ben artık böyle kalmalıyım diye öptüm...
(Arka Kapak)
(151 Sayfa / İçime Gir Ama Sigaranı Söndürme / Cezmi Ersöz / Gendaş Kültür / www.turkkitap.de / Turkkitabevi Tel: 0049 69 250506)