Kaf Daginin Önü

Zar saydamlığında, kahverengiye durmuş derinin incecik damarları seçilebiliyor. Rengi atmış, çizgileri solmuş, kırmızı bir ibreşimle dürülmüş olarak duruyor sandığın dibinde. Sandığın dibi, ibrişim düğümünün ucundan çözülüp ceviz zemine akan bir kangölüydü. (Acem tütünü kokuyordu, kehribar sarısı...) Suretin gizlediği kerameti aşikar ediyor sanki; bir ibreşim saçağı, bir gize nişan düşürüyor.
(294 Sayfa)