Ölmez Ağacın Evi

Eklenildiği tarih: 08-03-2013

Yazar: tanglin

Fatma Gürel nostaljik bir giriş yaptığı “Ölmez Ağacın Evi”nde, yedi yıl önce, ailesiyle birlikte bir daha dönmemek üzere ayrıldığı ve bu kez tesadüfen uğradığı Edremit’de bizi bir gezintiye çıkarıyor. Çocukluğunun, ilk gençliğinin geçtiği kasabanın 50’li, 60’lı yıllardaki görüntüsüne, ekonomik ve sosyal dokusuna, komşuluk ilişkilerine ayna tutuyor.  Sonunda ortaya sadece rahat okunan bir anı kitabı değil, Edremit ve yakın çevresinin o yıllardaki görünümünü ortaya koyan etnografik bir eser çıkmış.   Edremit’i hiç görmemişseniz, bu kitabı okuduktan sonra, içinizde, körfeze adını veren bu şirin kasabayı görmek için dayanılmaz bir arzu duyacak; cennet bahçesini andıran şehir parkının güllerini koklamak, Ördekli Park’ta serinlemek, Çınarlı Kahve’de çay içmek, Ömür Lokantası’nda  yemek yemek, Fatma Gürel’in yürüdüğü, havasını soluduğu sokaklarda dolaşmak  isteyeceksiniz. Yok, eğer siz de tatilinizi zaman zaman Körfez’de geçiren biriyseniz, kitapta anlatılanın sizin gördüğünüz Edremit olmadığını; bir zamanların, o güzelim kasabasının insan eliyle nasıl hoyratça tahrip edilmiş bulunduğunu, ölmez ağaçların taş yığınlarına nasıl kurban edilmiş olduğunu üzülerek farkedecek, bütün bunlara sebep olanlara şüphesiz lanet okuyacaksınız.   Çocukluk ve ilk gençlik yıllarını anlatan bu tür anı kitapları insanı ister istemez kendi çocukluğuna götürür; insan onlarda biraz da kendini bulur.  Hatta denebilir ki, eser bunu yapabildiği ölçüde okuyucuyu sarar.  Fatma Gürel yalın diliyle, sohbete varan uslubuyla bunu başarmış.   Ölmez Ağacın Evi, yıllar içinde, dönüp, dönüp okumaktan zevk alacağınız tam bir baş ucu kitabı.