Yavuz’un Harem Notları

“BİR GÖZLERİ AHU" Yavuz Sultan Selim ve Devlet Hatun Yavuz Sultan Selim, kadere boyun eğecek biri değildi!..   Kaderini kendi çiziyor... Selim, birinci Şehzade değil!.. Ama iktidar hırsı içinde... Babasının ölümünü bekleyip kardeşi ile hesaplaşacağına, babası ile hesaplaşmayı göze alacak kadar gözü kara!.. Ama, nasıl yapacak?.. Şehzade, vali olarak bulunduğu Trabzon nire, İstanbul nire?.. Evlenip çoluk çocuğa karıştığı kadın, Kırım Hanı'nın kızı. Babasına derse ki, "Gelinin, anasını, babasını özlemiş... İzin ver de götüreyim." İzin çıkar. Nitekim çıkıyor da!... Selim, Kırım'da yeteri kadar asker yazdıktan sonra, "Babamın elini öpmek için İstanbul'a geliyorum." deyince, iş anlaşılır amma, ok yaydan çıkmıştır. BABA-OĞUL, iki kez savaşırlar. İki kez Selim, babasına yenilir ama, YENİÇERİLER: "SELİM" diye dayatınca, BABA TAHTINI OĞLUNA BIRAKIR!.. (228 Sayfa)